Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vigoris N M

  • 1 altrix

    altrix, īcis, f. (altor), die Ernährerin, Pflegerin, Pflegemutter, terra altr. nostra, Cic.: altr. terra superantum virum, Pacuv. fr.: terra altr. Ulixi, Vaterland, Verg.: terra illa altrix equorum, Solin. 45, 5: altr. nostri Tolosa, Auson.: nix, schneeiges Vaterland, Val. Flacc.: Venus amoris altr., Laev. fr.: natura vigoris sui altr., Ambros.: adulatio vitiorum altr., Amm.: altricia terga, Ennod. – insbes. (= nutrix), die Säugerin, Amme, Erzieherin, Cic. poët. u.a.

    lateinisch-deutsches > altrix

  • 2 crementum

    crēmentum, ī, n. (cresco), I) das Wachstum, die Zunahme (Ggstz. deminutio), absol., Varro sat. Men. 199. Boëth. art. arithm. 1, 6 u.a.: m. Genet., cr. fellis, Augustin. ep. 9, 4: crementa unguinum et comarum, Tert de anim. 5: crementa vigoris, Ps. Cypr. carm. 6, 24. – II) meton.: a) das Mittel zum Wachsen (Entstehen), v. männl. Samen, Isid. 9, 5, 5; 11, 1, 15. – b) das Wesen, der Zustand, collorum, Cael. Aur. acut. 3, 6, 65.

    lateinisch-deutsches > crementum

  • 3 exiguus

    exiguus, a, um (exigo), knapp, I) quantitativ: 1) räumlich: a) dem Umfang nach, klein, schmal (Ggstz. amplus, immensus), castra, Caes.: aedificia, Hirt. b.G.: casa, Ov.: civitas, Caes.: cor, Cic.: femur, Hor.: pars terrae, Cic.: gyrus, Cic.: fines, Cic.: Compar., vicenariam exiguiorem faciunt diametro digiti semisse, Frontin. aqu. 32. – neutr. subst., exiguum, ī, n., ein Geringes, ein Weniges, campi, spatii, Liv. – b) der Länge nach, klein, kurz (Ggstz. longus), umbra, Hor.: corpus, Hor.: Calvus, Ov.: mus, ein winzige M., Verg. – 2) numerisch: a) der Zahl nach = klein, gering, unbedeutend, wenig (Ggstz. magnus, grandis), numerus oratorum, Cic.: copiae, Nep.: amicorum copiae, Cic.: haustus, Ov. – b) der Menge nach, gering, wenig, unbeträchtlich (Ggstz. magnus, multus), pulvis, Verg.: umor, Verg.; census, Hor.: u. unius anni pars, Cic.: Compar., exiguior aqua, Ulp. dig. 43, 12, 1. § 15: aridum si dabis exiguius dato, Col. arb. 28, 4: Superl., exiguissima legata, Plin. ep. 7, 24, 7: de fratrum populo exiguissima pars restat, Ov. her. 14, 115. – neutr. subst., exiguum, ī, n., etwas Weniges, eine Wenigkeit, aquae, Ov.: tritici, Curt.: naturalis vigoris, Liv.: vivitur exiguo (mit wenigem) melius, Claud.: exiguo faciles, Sil.: in hac (re) perquam exiguum sapio, Plin. ep.: exiguum tument vela, Lucan. – Compar., exiguius praestare, Ulp. dig. 30, 14, 1. – 3) zeitlich, klein, kurz (Ggstz. longus), tempus, Cic.: dies (Frist), Cic.: vita, Cic.: requies, Ov.: neutr. subst., exiguum temporis, eine kleine Spanne Zeit, Plin. ep.: exiguum (eine kleine Weile) dormire, Plin. ep.: exiguum contingis amanti, Ov.: exiguo post obitum eius, um ein kleines, kurze Zeit nach usw., Plin. – II) qualitativ: 1) der Beschaffenheit nach, a) hager, schmächtig, mager, corpus, Nep. Ages. 8, 1 – b) mager, gering, geringfügig, dürftig, spärlich, toga, Hor.: vestes, Spart.: dapes, Ov.: materia, Phaedr.: fructus, Cic.: laus, Cic. – Compar., nummi exiguiores, Ulp. dig. 32, 75: genus tribuendae muneris vacationis exiguius (Ggstz. plenius), Ulp. dig. 50, 5, 13. § 1: legatum exiguius (Ggstz. plenius), Paul. dig. 32, 46. – Superl. exiguissima opinio, Longin. in Augustin. epist. 234, 3. – neutr. subst., exiguum salutis, Sil. 4, 248. – 2) der Kraft nach, gering, schwach, unwirksam, unbedeutend (Ggstz. magnus), conamen, Ov.: vires, vox, Verg. u. Quint.: sonus, Ov.: elegi, Hor.: solacia luctus, Verg. – Compar., exiguior vox (Ggstz. validior), Ulp. dig. 29, 5, 1. § 27. – m. Genet., abundans corporis exiguusque animi, Claud. in Eutr. 2, 380. – subst., exiguo (um ein geringes, nur leise) tangere oras ulceris, Scrib. Larg. 240.

    lateinisch-deutsches > exiguus

  • 4 experrectus [2]

    experrēctus, a, um, PAdi. (v. expergiscor), wach, munter, vigoris experrecti, Col. 1. praef. 12. – v. leb. Wesen, insomne et experrectum est animal canis, Sen. contr. 7 (5), 20. § 12: ut sint (apes) experrectiores, Col. 9, 7, 5.

    lateinisch-deutsches > experrectus [2]

  • 5 scintilla

    scintilla, ae, f. (vgl. ahd. scīnan, scheinen), der Funke, I) eig. u. übtr.: 1) eig., des Feuers, videmus acc dere ex una scintilla incendia passim, Lucr.: silici scintillam excudere, Plin.: scintillam emittere, scintillas edere, Plin.: cum saxis pastores saxa feribant, scintillam subito prosiluisse ferunt, Ov.: scintillam levem ignis inditam plumae folle fabrili ad caput fistulae imposito flando accenderunt, Liv.: parva saepe scintilla contempta excitavit incendium (bildl.), Curt. 6, 3 (8), 11: de parva scintilla et paene moriente maxima suscitavit incendia, Hieron. epist. 121, 2. – 2) übtr., ein funkenähnlicher Punkt auf Gold usw., ein Funke, Plin. 33, 95. – II) bildl., der noch glimmende Funke, der kleinste Überrest, eine verschwindende Kleinigkeit, Plaut. trin. 678: belli, Cic. ep. 10, 14, 2: ingenii, Cic. de rep. 2, 31: virtutum quasi scintillae, Cic. de fin. 5, 43 Mueller mentis, Prud. cath. 7, 19: vigoris paterni, Hieron. epist. 79, 6: veritatis, Lact. 5, 2, 9: partem ac veluti scintillas quasdam sacrorum in terram resiluisse atque alieno loco haesisse, Sen. de otio 5, 5.

    lateinisch-deutsches > scintilla

  • 6 sperno

    sperno, sprēvi, sprētum, ere (altind. sphuráti, stößt mit dem Fuße weg, ahd. spornōn, mit der Ferse ausschlagen), I) absondern, trennen, entfernen, se a malis spernit procul, Enn. fr. scen. 189: nec spes opes auxiliaque a me segregant spernuntque se, Plaut. capt. 517; vgl. Plaut. mil. 1232 G. – II) übtr., verwerfen, verschmähen, verachten (Ggstz. cupere, concupiscere), 1) im allg.: alqm, Ter., Cic. u.a.: cibum, Hor.: veteres amicitias, Cic.: alcis litteras, Liv.: natio haud spernenda, Tac.: nequaquam spernendus auctor, unverwerflicher, glaubwürdiger, Liv. – Partizz. mit Genet., spernens dotis, Apul. apol. 92 extr.: spernendus morum, in Ansehung usw., Tac. ann. 14, 40. – poet. m. folg. Infin., nec partem solido demere de die spernit, Hor.: obsequio deferri spernit aquarum, Ov. – Partiz. sprētus, a, um, a) verachtet, Cic. u. Liv. – b) verachtungswürdig, verächtlich, Euanthes inter auctores Graeciae non spretus, Plin. 8, 81: m. Genet., Parthenope non spreta vigoris, in Ansehung des Mutes, Sil. 12, 28. – 2) insbes., über etw. sich verächtlich äußern, spotten (Ggstz. extollere), graves mero suas vires extollere, hostium nunc temeritatem nunc paucitatem spernere incipiunt, Curt. 7, 4 (15), 2. – / Synk. Perf. sprerunt, Prud. dittoch. no. 31, 3 (123). – aktive Nbf. nach der 1. Konjug., wov. spernabant, Itala Luc. 18, 9: u. Partiz. spernātus, εξουλενηθείς, Gloss. II, 187, 36. – depon. Nbf. nach der 1. Konjug. spernatur, Iuven. 4, 4: spernabere, Fronto de eloqu. 1. p. 114, 4 N.

    lateinisch-deutsches > sperno

  • 7 vigor

    vigor, ōris, m. (vigeo), die Lebenskraft, Lebensfrische, Spannkraft, Rüstigkeit, Lebhaftigkeit, Regsamkeit, das Feuer, die Tatkraft, igneus, Verg.: aetatis, Liv.: poscendi, Sil.: in vultu, Liv.: aurium, oculorum vigor integer, Plin. ep.: animi, Liv.: animi corporisque, Plin. u. Gell.: vigor animi obtunsus, Lact.: iuvenes maxime vigore ac levitate corporum insignes, Liv.: primum animus vigorem, deinde corpus quoque exspectatione maturius recuperavit, Curt. (vgl. Mützell Curt. 3, 6 [16], 16). – quantum vigoris est in illo (libro)! Sen.: margaritarum, Plin.: vini, Plin. – m. folg. Infin., nullique aspirare vigor, Sil. 5, 270. – Plur., animorum vigores, Vitr. 6, 1, 11: vigores quidam mentium et alacritates, Gell. 19, 12, 4: vigores vitales, Chalcid. Tim. 54: vincis nostros mirando ardore vigores, Sil. 15, 355.

    lateinisch-deutsches > vigor

  • 8 altrix

    altrix, īcis, f. (altor), die Ernährerin, Pflegerin, Pflegemutter, terra altr. nostra, Cic.: altr. terra superantum virum, Pacuv. fr.: terra altr. Ulixi, Vaterland, Verg.: terra illa altrix equorum, Solin. 45, 5: altr. nostri Tolosa, Auson.: nix, schneeiges Vaterland, Val. Flacc.: Venus amoris altr., Laev. fr.: natura vigoris sui altr., Ambros.: adulatio vitiorum altr., Amm.: altricia terga, Ennod. – insbes. (= nutrix), die Säugerin, Amme, Erzieherin, Cic. poët. u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > altrix

  • 9 crementum

    crēmentum, ī, n. (cresco), I) das Wachstum, die Zunahme (Ggstz. deminutio), absol., Varro sat. Men. 199. Boëth. art. arithm. 1, 6 u.a.: m. Genet., cr. fellis, Augustin. ep. 9, 4: crementa unguinum et comarum, Tert de anim. 5: crementa vigoris, Ps. Cypr. carm. 6, 24. – II) meton.: a) das Mittel zum Wachsen (Entstehen), v. männl. Samen, Isid. 9, 5, 5; 11, 1, 15. – b) das Wesen, der Zustand, collorum, Cael. Aur. acut. 3, 6, 65.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > crementum

  • 10 exiguus

    exiguus, a, um (exigo), knapp, I) quantitativ: 1) räumlich: a) dem Umfang nach, klein, schmal (Ggstz. amplus, immensus), castra, Caes.: aedificia, Hirt. b.G.: casa, Ov.: civitas, Caes.: cor, Cic.: femur, Hor.: pars terrae, Cic.: gyrus, Cic.: fines, Cic.: Compar., vicenariam exiguiorem faciunt diametro digiti semisse, Frontin. aqu. 32. – neutr. subst., exiguum, ī, n., ein Geringes, ein Weniges, campi, spatii, Liv. – b) der Länge nach, klein, kurz (Ggstz. longus), umbra, Hor.: corpus, Hor.: Calvus, Ov.: mus, ein winzige M., Verg. – 2) numerisch: a) der Zahl nach = klein, gering, unbedeutend, wenig (Ggstz. magnus, grandis), numerus oratorum, Cic.: copiae, Nep.: amicorum copiae, Cic.: haustus, Ov. – b) der Menge nach, gering, wenig, unbeträchtlich (Ggstz. magnus, multus), pulvis, Verg.: umor, Verg.; census, Hor.: u. unius anni pars, Cic.: Compar., exiguior aqua, Ulp. dig. 43, 12, 1. § 15: aridum si dabis exiguius dato, Col. arb. 28, 4: Superl., exiguissima legata, Plin. ep. 7, 24, 7: de fratrum populo exiguissima pars restat, Ov. her. 14, 115. – neutr. subst., exiguum, ī, n., etwas Weniges, eine Wenigkeit, aquae, Ov.: tritici, Curt.: naturalis vigoris, Liv.: vivitur exiguo (mit wenigem) melius, Claud.: exiguo faciles, Sil.: in hac (re) perquam exiguum sapio, Plin. ep.: exiguum tument vela, Lucan. – Compar., exiguius
    ————
    praestare, Ulp. dig. 30, 14, 1. – 3) zeitlich, klein, kurz (Ggstz. longus), tempus, Cic.: dies (Frist), Cic.: vita, Cic.: requies, Ov.: neutr. subst., exiguum temporis, eine kleine Spanne Zeit, Plin. ep.: exiguum (eine kleine Weile) dormire, Plin. ep.: exiguum contingis amanti, Ov.: exiguo post obitum eius, um ein kleines, kurze Zeit nach usw., Plin. – II) qualitativ: 1) der Beschaffenheit nach, a) hager, schmächtig, mager, corpus, Nep. Ages. 8, 1 – b) mager, gering, geringfügig, dürftig, spärlich, toga, Hor.: vestes, Spart.: dapes, Ov.: materia, Phaedr.: fructus, Cic.: laus, Cic. – Compar., nummi exiguiores, Ulp. dig. 32, 75: genus tribuendae muneris vacationis exiguius (Ggstz. plenius), Ulp. dig. 50, 5, 13. § 1: legatum exiguius (Ggstz. plenius), Paul. dig. 32, 46. – Superl. exiguissima opinio, Longin. in Augustin. epist. 234, 3. – neutr. subst., exiguum salutis, Sil. 4, 248. – 2) der Kraft nach, gering, schwach, unwirksam, unbedeutend (Ggstz. magnus), conamen, Ov.: vires, vox, Verg. u. Quint.: sonus, Ov.: elegi, Hor.: solacia luctus, Verg. – Compar., exiguior vox (Ggstz. validior), Ulp. dig. 29, 5, 1. § 27. – m. Genet., abundans corporis exiguusque animi, Claud. in Eutr. 2, 380. – subst., exiguo (um ein geringes, nur leise) tangere oras ulceris, Scrib. Larg. 240.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exiguus

  • 11 experrectus

    experīscor, rīscī, Nbf. v. experior (wie aboriscor Nbf. v. aborior), Corp. inscr. Lat. 2, 2102 u. 6, 7579. Pastor Herm. 3, 16, 2 sq. Plin. Sec. medic. praef. in. p. 7, 4 R.
    ————————
    experrēctus, a, um, PAdi. (v. expergiscor), wach, munter, vigoris experrecti, Col. 1. praef. 12. – v. leb. Wesen, insomne et experrectum est animal canis, Sen. contr. 7 (5), 20. § 12: ut sint (apes) experrectiores, Col. 9, 7, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > experrectus

  • 12 scintilla

    scintilla, ae, f. (vgl. ahd. scīnan, scheinen), der Funke, I) eig. u. übtr.: 1) eig., des Feuers, videmus acc dere ex una scintilla incendia passim, Lucr.: silici scintillam excudere, Plin.: scintillam emittere, scintillas edere, Plin.: cum saxis pastores saxa feribant, scintillam subito prosiluisse ferunt, Ov.: scintillam levem ignis inditam plumae folle fabrili ad caput fistulae imposito flando accenderunt, Liv.: parva saepe scintilla contempta excitavit incendium (bildl.), Curt. 6, 3 (8), 11: de parva scintilla et paene moriente maxima suscitavit incendia, Hieron. epist. 121, 2. – 2) übtr., ein funkenähnlicher Punkt auf Gold usw., ein Funke, Plin. 33, 95. – II) bildl., der noch glimmende Funke, der kleinste Überrest, eine verschwindende Kleinigkeit, Plaut. trin. 678: belli, Cic. ep. 10, 14, 2: ingenii, Cic. de rep. 2, 31: virtutum quasi scintillae, Cic. de fin. 5, 43 Mueller mentis, Prud. cath. 7, 19: vigoris paterni, Hieron. epist. 79, 6: veritatis, Lact. 5, 2, 9: partem ac veluti scintillas quasdam sacrorum in terram resiluisse atque alieno loco haesisse, Sen. de otio 5, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scintilla

  • 13 sperno

    sperno, sprēvi, sprētum, ere (altind. sphuráti, stößt mit dem Fuße weg, ahd. spornōn, mit der Ferse ausschlagen), I) absondern, trennen, entfernen, se a malis spernit procul, Enn. fr. scen. 189: nec spes opes auxiliaque a me segregant spernuntque se, Plaut. capt. 517; vgl. Plaut. mil. 1232 G. – II) übtr., verwerfen, verschmähen, verachten (Ggstz. cupere, concupiscere), 1) im allg.: alqm, Ter., Cic. u.a.: cibum, Hor.: veteres amicitias, Cic.: alcis litteras, Liv.: natio haud spernenda, Tac.: nequaquam spernendus auctor, unverwerflicher, glaubwürdiger, Liv. – Partizz. mit Genet., spernens dotis, Apul. apol. 92 extr.: spernendus morum, in Ansehung usw., Tac. ann. 14, 40. – poet. m. folg. Infin., nec partem solido demere de die spernit, Hor.: obsequio deferri spernit aquarum, Ov. – Partiz. sprētus, a, um, a) verachtet, Cic. u. Liv. – b) verachtungswürdig, verächtlich, Euanthes inter auctores Graeciae non spretus, Plin. 8, 81: m. Genet., Parthenope non spreta vigoris, in Ansehung des Mutes, Sil. 12, 28. – 2) insbes., über etw. sich verächtlich äußern, spotten (Ggstz. extollere), graves mero suas vires extollere, hostium nunc temeritatem nunc paucitatem spernere incipiunt, Curt. 7, 4 (15), 2. – Synk. Perf. sprerunt, Prud. dittoch. no. 31, 3 (123). – aktive Nbf. nach der 1. Konjug., wov. spernabant, Itala Luc. 18, 9: u. Partiz. spernātus,
    ————
    εξουλενηθείς, Gloss. II, 187, 36. – depon. Nbf. nach der 1. Konjug. spernatur, Iuven. 4, 4: spernabere, Fronto de eloqu. 1. p. 114, 4 N.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sperno

  • 14 vigor

    vigor, ōris, m. (vigeo), die Lebenskraft, Lebensfrische, Spannkraft, Rüstigkeit, Lebhaftigkeit, Regsamkeit, das Feuer, die Tatkraft, igneus, Verg.: aetatis, Liv.: poscendi, Sil.: in vultu, Liv.: aurium, oculorum vigor integer, Plin. ep.: animi, Liv.: animi corporisque, Plin. u. Gell.: vigor animi obtunsus, Lact.: iuvenes maxime vigore ac levitate corporum insignes, Liv.: primum animus vigorem, deinde corpus quoque exspectatione maturius recuperavit, Curt. (vgl. Mützell Curt. 3, 6 [16], 16). – quantum vigoris est in illo (libro)! Sen.: margaritarum, Plin.: vini, Plin. – m. folg. Infin., nullique aspirare vigor, Sil. 5, 270. – Plur., animorum vigores, Vitr. 6, 1, 11: vigores quidam mentium et alacritates, Gell. 19, 12, 4: vigores vitales, Chalcid. Tim. 54: vincis nostros mirando ardore vigores, Sil. 15, 355.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vigor

  • 15 vigor

        vigor ōris, m    [VEG-], liveliness, activity, force, vigor: nec tarda senectus animi mutat vigorem, V.: patrius, H.: animi, L.
    * * *
    vigor, liveliness

    Latin-English dictionary > vigor

  • 16 remaneo

    rĕ-mănĕo, mansi, 2, v. n., to stay or remain behind (freq. and class.: cf. commoror).
    I.
    In gen., absol.:

    ita sermone confecto, Catulus remansit, nos ad naviculas nostras descendimus,

    Cic. Ac. 2, 48, 148; id. Cat. 1, 3, 7 (opp. discessus):

    qui per causam valetudinis remansit,

    Caes. B. C. 3, 87:

    in castris Pompei,

    id. ib. 3, 97:

    cubito remanete presso,

    Hor. C. 1, 27, 8:

    quid fugis? O remane,

    Ov. M. 3, 477 (opp. deserere) et saep.:

    mulieres nostrae Romae remanserunt,

    Cic. Att. 7, 14, 3:

    Romae,

    Caes. B. C. 1, 33; 3, 83:

    in exercitu,

    Cic. Off. 1, 11, 36:

    in Galliā,

    Caes. B. G. 4, 8:

    ad urbem cum imperio,

    id. ib. 6, 1:

    domi,

    id. ib. 4, 1:

    apud aliquem,

    id. ib. 4, 15 fin.:

    ferrum ex hastili in corpore remanserat,

    Nep. Epam. 9, 3:

    qui tam pauci remanserint,

    Just. 11, 4, 4.—
    II.
    In partic., to stay, remain, be left, continue, abide, endure:

    at manet in vitā, cui mens animusque remansit,

    Lucr. 3, 402; 1, 246:

    expone igitur primum animos remanere post mortem,

    Cic. Tusc. 1, 12, 26:

    equos eodem remanere vestigio adsuefaciunt,

    Caes. B. G. 4, 2; cf.:

    vestigia antiqui officii remanent,

    Cic. Rosc. Am. 10, 27; cf.:

    quorum usque ad nostram memoriam disciplina navalis et gloria remansit,

    id. Imp. Pomp. 18, 54:

    in duris remanentem rebus amicum,

    persevering, constant, Ov. Tr. 1, 9, 23:

    specie remanente coronae,

    id. M. 8, 181:

    remanentes spicas,

    the remaining ears, Vulg. Lev. 19, 9:

    si ulla apud vos memoria remanet avi mei Masinissae,

    Sall. J. 24, 10:

    id nomen (i. e. hostis) a peregrino recepit et proprie in eo, qui arma contra ferret, remansit,

    Cic. Off. 1, 12, 37; Quint. 1, 6, 32:

    vobis aeterna sollicitudo remanebit,

    Sall. J. 31, 22:

    ne quam contumeliam remanere in exercitu victore sinat,

    would suffer to cleave to the army, id. ib. 58, 5:

    ne quid ex contagione noxae remaneret penes nos,

    Liv. 9, 1:

    quod est oratori necessarium, ab iis petere necesse est, apud quos remansit,

    Quint. 12, 2, 8:

    si quid antiqui remanet tibi vigoris,

    Sen. Med. 41:

    ne qua materia seditionis remaneret,

    Just. 11, 5, 2:

    solum se de cohorte Alexandri remansisse,

    id. 17, 2, 2.—
    2.
    With an adjectival predicate, to remain, continue in a certain state or condition (cf. relinquo, I. B. 3.):

    quarum (sublicarum) pars inferior integra remanebat,

    Caes. B. G. 7, 35:

    quae (potentia senatūs) gravis et magna remanebat,

    Cic. Rep. 2, 34, 59; Vell. 2, 123, 2:

    nec cognoscenda remansit Herculis effigies,

    Ov. M. 9, 264.

    Lewis & Short latin dictionary > remaneo

  • 17 vigor

    vĭgor, ōris, m. [vigeo], liveliness, activity, force, vigor (mostly poet. and in postAug. prose;

    not in Cæs. or Cic.): nec tarda senectus Debilitat vires animi mutatque vigorem,

    Verg. A. 9, 611: igneus est ollis vigor, id. ib. 6, 730:

    juventas et patrius vigor,

    Hor. C. 4, 4, 5:

    animi,

    Ov. H. 16, 51; Liv. 9, 16:

    mentis,

    Quint. 11, 2, 3:

    quantum in illo (libro), di boni, vigoris est, quantum animi!

    Sen. Ep. 64, 2:

    gemmae,

    strong brilliancy, Plin. 37, 7, 28, § 101; cf. id. 9, 35, 54, § 109. — Plur.:

    vigores mentium,

    Gell. 19, 12, 4:

    animorum,

    Vitr. 6, 1 fin.; Sil. 15, 355.

    Lewis & Short latin dictionary > vigor

См. также в других словарях:

  • RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Papal Oath (Traditionalist Catholic) — The Papal Oath is an oath (see text below) that some Traditionalist Catholics say was taken by the popes of the Catholic Church, starting with Pope Saint Agatho, who was elected on 27 June 678. They claim that over 180 popes, down to and… …   Wikipedia

  • List of features on the Moon — The Moon s surface is covered in many interesting geological features. In addition to mountains, valleys, and craters, the following surface features have received names in the Lunar nomenclature. Many of these features are named after a nearby… …   Wikipedia

  • English nationalism — is the name given to a nationalist political movement in England that desires national independence for England. In recent years this has been advocated via a devolved English Parliament. Some English nationalists go further, and seek the re… …   Wikipedia

  • Abbaye Saint-Vigor-le-Grand — Abbaye Saint Vigor Présentation Culte Catholique romain Type Abbaye puis prieuré Début de la construction VIIe siècle Géographie Pa …   Wikipédia en Français

  • Список геологических структур на Луне — Эта статья содержит незавершённый перевод с английского языка. Вы можете помочь проекту, переведя её до конца. На поверхности Луны находится большое количество интересных геоло …   Википедия

  • BADIUS — equi nomen in Circensibus; a colore, qui in equis commendatur. Dictus autem hic est quasi Βἃδιος, a βαὶς, quae ramulum palmae significat, unde et spadix color, et spadix equus. Philargyrus, Spadix et Phoenicius est, quales sunt fructus palmarum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BUXUS — Graece Πύξος, in viri militaris horto, verba sunt Auctoris Anonymi Sinae et Europae, quâ marginari solent lectisternia hortorum, cum est breviusculae naturae, attonderi, ve exurgat nimium, sed potius densius multiplicet ramulos; non potens… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SPADIX — inter equorum colores, Virgilio Georgic. l. 3. v. 82. honesti Spadices glaucique Ad quem locum Servius, Spadices, inquit, phoeniciatos vocant, id est, professos myrteos, ipsi sunt badii. Nempe ςπάδιξ, ut habet Pollux, est ῤάβδος φοίνικος, et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • UNCAE Manus — apud Papinium, l. 2. Theb. v. 557. abscissis infringens cantibus uncas Exsuperat iuga dira manus, scopuloque potitus: Manus sunt in uncos compositae, quibus comprehendens scopulos se elevabat, ut se in cautes attolleret, uti locum exponit vetus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ЖИЗНЬ — Иисус Христос Спаситель и Жизнеподатель. Икона. 1394 г. (Художественная галерея, Скопье) Иисус Христос Спаситель и Жизнеподатель. Икона. 1394 г. (Художественная галерея, Скопье) [греч. βίος, ζωή; лат. vita], христ. богословие в учении о Ж.… …   Православная энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»